Güneþ sýzmýþsa pencerenden karanlýk odana
Aynada yankýlanýyorsa
Gözlerini kamaþtýran o olmasýn sakýn
Önce sol kolunda ki nefsine hakim olacaksýn
Kýyaslamayacaksýn nefsini nefislerle
Ýnanacaksýn sol yarým dediðine.
Masada ki bir tabaðýn hatýrýný sayacaksýn…
Karþýna oturaný adam yerine koyacaksýn
Tanrýya þükretmesini biliyorsan
Onun yarattýðýndan O’nu kýskanmayacaksýn…
Ne çabuk unuttun
Sana uzanan eller, eksiðini tamamlayan
Tek dayanaðýn asa’ydý
Soðuk gecelerde masana bir tas sýcak çorba koyandý
Para hýrs bürümüþ gözünü
Baðlamýþsýn elini kolunu
Diller lal, sus pus olsa da
O yaþlý gözler sana þefkatle bakardý.
Dilinin sürçmesi elinin kolunun baðlanmasý
Dudaklarýndan dökülen
Bunca ezadan sonra teþekkür yakýþmaz diline
Sen sadece el aç yüce yaratandan af dile…
Sen bahar nedir hiç görmemiþsin
Bir umut diye onlarca yolu tepmiþ
Kadir kýymet bilmemiþsin
Bahar diye hazaný getirip kar, boran fýrtýna olmuþsun
Yeþilleri, kin bürümüþ gözlerinle karaya boyamýþsan
Üzüntüleri yüklemiþsen bir eksik eteðin sýrtýna
Var git iþine allahaþkýna
Sakýn dokunma gözleri ýþýl ýþýl olan kadýna…
Anlamak mümkün deðil seni
Daha dün karnýndan sýpayý sýrtýndan sopayý
Eksik etmeyeceksin dediðin kadýna
Bugün methiyeler dizerek
Dostlar alýþveriþte görsün misali
Övgüler yaðdýracaksýn…
Elbet hep kendini kandýracak, battýkça batacak
Onun þiirleriyle hayat bulacaksýn…
Yalancýnýn mumu yatsýya kadar yanarmýþ
Dizelerini okuyan da seni gerçekten bir adam sanmýþ
Tatlý sözlerine
Aðlayýp sýzlamalarýna benim gibi
O kanatsýz melek de kanmýþ…
Tek doðrun, o yerden yere vurduðun melek
Sana el uzatmýþ dengede durman için “asa” olmuþtu!
Ýki ruhlu diline methiye yakýþmýyor
O yerde sürünmeyi deðil omuzlarda taþýnmayý hak ediyor
O kadýn ki sana saçýný süpürge yapmýþtý
Aynaya bak ve kendine gel be adam!
//Ýnsan iki ruhludur içinde bir iyi köpek birde kötü köpek kavga eder. Hangisini daha çok beslersen o kazanýr… Kýzýlderili atasözü//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
08.03.2015
*Ýnsanlýk suçuna ortak olan iki ruhlu canavarlara ithaftýr....