Tüfek çatar gibi,çattýn kaþýný,
Uðruna öldüðüm gözün üstüne.
Yüce Mevla’m koymuþ nokta benini,
Yazman dan da beyaz,yüzün üstüne.
Saçlarýný rüzgar ile taratmýþ,
Seni bana diyar diyar aratmýþ,
Yaradaným övmüþ öyle yaratmýþ,
Bin bir eda bin bir,nazýn üstüne.
Ana olamadýn oðul-kýzýma,
Derman olamadýn yürek sýzýma,
Türkü olamadýn dertli sazýma,
Yatýp kalamadým,dizin üstüne.
Araya yollarý kattý demedim,
Sevdamý kuruþa sattý demedim,
Yalnýz görenlere,gitti demedim,
Mevsimim kýþ oldu,yazýn üstüne.
Duvarda saatin gong u deðiþti,
Mevsimlerin bile rengi deðiþti,
Yaþayan canlýnýn dengi deðiþti,
Sardýn bedenimi buzun üstüne.
Zaman sen gideli,durdu be gülüm,
Hazanýn zamansýz vurdu be gülüm,
Dostlarýmýz seni sordu be gülüm,
Tek söz diyemedim,sözün üstüne.
Kalbim hep adýný deyip atsa da,
Bu ayrýlýk artýk cana yetse de,
Mezarým üstünde otlar bitse de,
Rüzgardýr hasretin közün üstüne.
Erdal Sarýgöz
08-Mart-2015
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.