Ruhum ezilir þimdi,O günleri duydukça,
Destan yazmýþ ecdadým,ünüm Çanakkale’de.
Dünyalara göstermiþ,Türk’ün iman gücünü,
Çeliðe karþý durmuþ,gönüm Çanakkale’de.
Eþiyle ahbabýyla,hasbihâl eder gibi,
Sevdiðinin elinden,bâdeyi tadar gibi,
Þehadete süslenmiþ,düðüne gider gibi,
Ölüme koþmuþ Atam,benim Çanakkale’de.
Hangi yürek dayanýr,böyle vahþete hangi?
Ýman yüklü sineye dayanmýþ çelik süngü,
Al kýzýla boyanmýþ,topraðýn kara rengi,
Oluk olup ta akmýþ,kaným Çanakkale’de.
Cehenneme denk bu cenk,Vicdanýn kefesinde,
Kulaklar saðýr olmuþ, top ve gülle sesinde,
Nice korlu çeliði,söndürmüþ sinesinde,
O ateþte yanýyor,tenim Çanakkale’de.
Düþman bir deðilmiþ ki,üçü dördü beþiyle,
Bölük ile boðuþmuþ,bazen birkaç kiþiyle,
Cephane tükenince,týrnaðýyla,diþiyle,
Tarihe damga vurmuþ,dünüm Çanakkale’de.
Çaresiz kaldýðýnda,sýðýndý yüce hakka,
Kaldýrmýþtý mermiyi,hemen o an o dakka,
Bir iki kilo deðil,ikiyüz onbeþ okka,
Devleþti Koca Seyit,þaným Çanakkale’de.
Koþar adým geliyor,kan dolmuþ çarýðýyla,
Elde UKAB-I ÞERÝF,kabarmýþ yüreðiyle,
Evliyâlar görünmüþ,baþýnda sarýðýyla,
Balyoz vurmuþ küffara,Dinim Çanakkale’de.
Yaþým yetiþse idi, bende orda olsaydým,
Tepeden týrnaðýma,o ruh ile dolsaydým,
Binlerce Þehit gibi,toprak olup kalsaydým,
Þehadete uçsaydý,caným Çanakkale’de.
Erdal SARIGÖZ
01.Mart.2015
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.