Ýsyan bayraðýný çektim göklere
Çýktýðým yerlere hiç gelemezsin
Kökten iþler yaþým döktüm güllere
Çiy dü/þen gül/leri hiç silemezsin
Tarlada kavunlar hep ergin sanma
Kimi göktür kimi çürük aldanma
Çok kelek insan var koklayýp kanma
Açmadan içini hiç bilemezsin
Ne para isterim ne tarla takka
Hibedir varlýðým aþk ile hakka
Ölsem de elimde bil iki yaka
Öfkem kâlpte sýrdýr hiç bilemezsin
Ýyilik güzellik varsa geninden
Ýnsanda kötülük yoksa kendinden
Çýkarýr bir kötü beni de dinden
Din iman kimdedir hiç bilemezsin
Sev güzeli huyu huyuna denkse
Özü sözüyle bir ruhuna renkse
Sevgi dolu gözler kâlbe ahenkse
Tanrýdan b/aþka þey hiç dilemezsin
Þaban AKTAÞ
07.03.2015