Yazık ettin…
gönlümün içinin açmamýþ gülü
katý yürekli yar söyler misin neden
karýþtýrdým dünü ve bu günü
zamanýn hükmü bir bir geçerken üstümden
bülbülün þakýyor her bir anýný
diken diken çýkýyorum sevginin basamaklarýný
sensizlik özlemi o denli suskun ki
çýt çýkmýyor yüreðim de
çýkmaz bir sokaðýn kuytu sessizliðinde kala kaldým
öylesine bulanýk ki siluetin
bulut bulut oldu göz bebeklerim de
kopuk bir film þeridi gibi tekliyor hafýzamýn hayalleri
içim içime sýðmýyor
hasretin kabartýp duruyor damarlarýmý
ama sen gömülüp kaldýn kötü gün çerçevesin de
bir bilsen ne kadar derin bir iz ki bu kapanmýyor
can kalmadý kalbimde
görünen bir þeyin hasbýhali olmaz bilirsin
kel kör topal gibi çarpýlýyor baþýboþ duygular
uçsuz bucaksýz bir serap koþturup da duruyor
baþý sonu kayýp baðlarýmýzý
her bir gönül sýra kendine geldiðinde
daha çok erken der
genç yaþlý da olsa kabul etmez ki ölmeyi
vuslatý görsen mertek sanýrsýn
peki sen hangi hesabýn peþinde koþarsýn yar
hep sele çevirir yolumu içimden akan yaðmurlarýn
sürükler durur sevgimi
bir kerede çarpýlmýþken o þuh gözlerine
kirpiklerinin oklarýnýn hedefinde
bin kez doðrandý yüreðim
þimdi gel de bak eserine
ne seni ne sensizliði kaldýramýyorum
düþtük mü ikileme
sen kal sende ben zaten itildim kendime
bak gömülüp de yatýyorum iþte sensizliðime
ölmeden öldürdün ya beni
daha çok erkendi be yar yazýk ettin gençliðime…
(07.03.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.