Kaç mevsim daha solduracaðýz
Beklerken gelmeyecek baharý
Hep umutsuzca sulamadýk mý
Solan papatyalarýmýzý
Cam kýrýðý sevdalara sarýlýrken
Dilimizde hep bir ezgi ile dolaþtýk
Kimsesizliðin diyarýnda
Bize saðýr kulaklara ulaþma ümidi ile
Kurban ettik umutlarýmýzý
Kimsesiz karanlýk gecelere
Ne zaman doðan güneþe gülümsediysek
Kara butlar sardý etrafýmýzý
Bulutlardan deðil gözlerden aktý damlalar
Yinede pes etmedik
Sýký sýký sarýldýk bizi hiçe sayan hayata
Resimlerde gizlenen mutluluk ile avunduk
Unutarak gözyaþlarý ile sarardýklarýný
Ýçimizde yeþerttik sevda fidelerini
Sunmak için deðer bilmeze
Ýçimiz sýzlayarak izledik bizden vazgeçiþlerini
Þimdi evet þimdi
Düþünelim bir
Onlar
Ne yaptý bizim için
Bizler
Anaydýk
Evlattýk
Yardýk
Beklide birkaç saatlik zevktik
Aslýnda biz sadece kadýndýk
Adam gibi sevmesini bilen
Mertçe aþkýnýn ardýnda duran
Sevdiði için göðsünü siper eden
Ve ihanetin hançeri ile
Defalarca öldürülen kadýndýk