SAATLERDE ÖZLEDİM SENİ...

Seni saatlerde özledim,
Seni saatlerde beklemeyi özledim,
En çokta bir mahalle köþesinde,
Yada seninle tanýþtýðýmýz okul yanýnda.
Yani seni kolumdaki saat’te beklemeyi özledim.


Seni deli gibi çarpan kalbin saattinde özledim,
Yüreðimin götürdüðü bütün yerlerde özledim
Umudumun tükendiði bütün sokaklarda beklemeyi özledim,
Seni karþýma çýkacak bütün saatlerde özledim.


Telefon rehberindeki o gizli isminde özledim,
Yada yazdýðým bütün mesajlarda özledim seni,
Sesini telefon da beklerken baktýðým saatlerde özledim.
Sesini duyunca birkez daha özledim SENÝÝ...


Boþ, boþ konuþmalarýný özledim senin,
Yada durup dururken bana laf atmalarýný özledim.
Seni gülerken görmeyi özledim,
Yelkova’nýn, Akrebe olan aþkýný saatlerde gördüm,
Ve yine ben seni özledim...


Küçük çerçevelenmiþ resmine bakarken özledim,
Gözlerimi kapattýðým’da rüyamda özledim seni.
Leyla ile Mecnunun hayat hikayesini okurken özledim,
Seni onlarýn zamanýn’da bile çok özledim...
Sosyal Medyada Paylaşın: