Güvercin düşleri

Güvercin kümeslerine sýðýnan yaþamlar þeridinde
Hayatý yönetmiþ bir yönetmenin
Dilime yerleþtirmiþ olduðu repliklerle
Oynamaya çalýþýrken kendimi
Makas deðiþtirildi
Ve ayrýldý yolum hayatýmdan

Hangi meyil lazým bize
Ýçimizdekilerin biran önce akýp gitmesi için

Öfkenin yumurtlama döneminde
Sakin durmaya çalýþmak
Bir sinir ilacý tadýnda bakmak gözlerine
Sakinleþtirse de içimde ki fýrtýnalarý
Arkamý dönüp baktýðýmda
Gittikçe uzaklaþan suretini gördükçe
Öfkenin yerine
Aniksiyete yeþilleniyor duvarlarýmda

Sis vardý
Gözler perdeliydi
Göremiyorduk önümüzü
Yüreðimizle bulmaya çalýþýrken kýyý kenarlarýný
Bir uçurum kýyýsýnda
Hep düþürüyorduk hayallerimizi
Senin bebeklerin vardý hepsi sarý saçlý
Benim ise askerlerim vardý hepsi yaralý
Bir uçurumun ucunda düþürmeden önce bakýþlarýmýzý

Gülmeyi öðrendiðimizi biliyordum
Gülüyorduk gökyüzüne
Bulutlarý yerleþtiriyorduk heybemize
Ne zaman yaðmuru düþlesek
Yaðdýran biz olmalýyýz diyerek
Ama þimdi bulutumu yitirdim
Heybemin boþluklarýnda sallanýrken
Hayata ve bana küsmüþ bulutlarý
Bir yaþama daha veda ederken
Bulutlarýnda o veda ile yok olacaklarýný
Düþünemedim
Belki de bu yüzden yaðmuru sevmedim
Hep istediðim anlarda
Yanýmda olmadýklarý için




Yorgunum içim titrer vazolarda
Bir notada kýrýlýyor avuçlarým
Hangi delikleri kapatsan
Çýkmasý gereken ses çýkmýyor
Sürüyü þenlendiren
Þu çobanýn kavalýndan

Yalnýzým
Sesine ihtiyacým varken
Bir kan þerbetinde
Sýza kaldým hayallerime
Yoksun
Uyandýðýmda da olmayacaksýn
Ve ben yine yalnýz susacaðým bu þehirde
Durmadan aðzýmdan senden düþenlerle

Gitmeyi öðrenebilmeliydim yapamadým
Yüreðim o kadar fakirdi ki
Öðrenimimi tamamlayamadan ayrýldým gitmeler okulundan
Öðrenemedim gitmeyi
Gidecek kimse olmaz diyerek belki hayatýmdan
Ama þimdi öðreniyorum galiba
Tam bir gitmek olmasa da
Kendimi çapýmda bir gidiþe
Mezun ediyorum sevdamý
Mezun ediyorum ikimizi

Selçuk ERKÝ




Sosyal Medyada Paylaşın: