UMUT

Garip bir hüzün çöktü yüreðime
Mahþeri kalabalýk var içimde
Derin sulara gömülmüþ kederlerim
Çýrpýndýkça vuruyor dibe
Baðýrýyorum,haykýrýyorum
Geberiyorum derinlerde çaresizce

Sesimi duyan yok mu ?
Ýnim inim inliyorum her seferinde
Bu çýrpýnýþlar niye hep bende ?
Hiç serin sularda yüzemeyecek miyim ben ?
Tutunacak bir dal,sýðýnacak bir liman hani nerede ?
Acýlarým bütün benliðimde
Hep bulutlu mu geçecek hayatýmýn mevsimleri ?
Hep dumanlar mý tütecek ?
Kelimeler boðazýma düðümleniyor
O kocaman yüreðimin içinde
Hep yalnýzlýk þarkýlarý mý söylenecek sessizce ?

Yoruldum
Havuz gibi olan yüreðime
Acýlarýmý, kederlerimi,hüzünlerimi akýtmaktan yoruldum
Aðaç bile sonbaharý bekliyor
Ýtiraz etmeden rüzgarla dans ederek
Döküyor üzerindeki bütün yapraklarýný
Sonra kenarda bekleyip
Rab-bine secde ediyor
Tekrar giyinebilmek için

Bulutluyum
Güneþ ! Evet sana söylüyorum !
Neden bir kezde benim için doðmuyorsun ?
Ya sen , sen gökkuþaðý
Bulutla güneþin kavuþmasýndan sonra
Uzanýyorsun ya gökyüzüne
Kozamdaki kelebeðe uzansan , iþlesen o muhteþem renklerini !
Sonra canlansam , kanat çýrpsam özgürce
Çok mu þey istiyorum sizlerden ?

Hassasým
Ömrümün az olduðunu da biliyorum
Belki bir kaç elin arasýnda kovalanbaç oynarken
Belki soðuktan
Belki de kanat çýrpmaktan öleceðim

Olsun
En azýndan dünyada özgürce
Ardýmda keþkeleri býrakarak ,
Veda ediyorum sizlere ...
Sosyal Medyada Paylaşın: