İBRETİ İFADE İSTERSEN
kendimi hapsettiðim cehennemim de çýrýlçýplak
körüklenen ciðerim, dili ahulu sözlerimle kaldým.
el verenler ,ateþimden kaçanlar arkamda kaldý
heybemde azýðým,aç gönüllere sadaka býraktýðým saf duygular.
dumaný tüten üstünde asýrlýk acýmsýn,
saðýndan hasret kokuyor,solumdan kan kokuyor
açýlamayan,kazýlmayan,derinlerimde mücevher im sin
dimaðýmýn kývrýmlarýnda ,yollarý týkanmýþ beklediðimsin
sen , sýrattan düþtüðüm-ün görgü tanýðým dinle
EYMEN kapýsýnda hesapsýz dinlenecektim seni tevekkülle
sabrýmýn sýrýna eremedim,tez gömdüm dünya evim iþimi
hangi derviþin duasý döndürür beni cenin halime
doðayým yeniden sýrf , yeter ki bin kere uçurumdan atmayým bu caný
aramakla bulunursa ,düþeyim rýzanýn býçak üstü yollarýna
infilaka zemin hazýrlýyorum misafirim olur musun ki
kabul olacak tüm arzular,zihnim þeytanda esir
ýþýldayan þu gözlerin,baksýn etimden kopanlara
saðýr oldu gök gürültüsü gibi çýðlýklarým dan eþ dost
iþte karþýndayým bak dünkü sessizliðime,ibret al bugünkü çýðlýklarým dan .
( sessiz ÇIÐLIK )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.