Bir yýldýz kayýnca, Dilek tutulur ya, Ben hep sen dilerdim. Geldin...
Yasaklandýk kaçtýn, Öldük dedik. Ellerimizi tutarak dirilttik, Her zaman bir birimizi.
Ama hep parlayan yýldýzým oldun. Sýr gibi sakaldým seni, Yýldýzým oldun! Gündüz kalbimi, Geceleri ise etrafýmý aydýnlattýn. Sen hep yýldýzým kal! Olmaz mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hande HANZADE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.