Aðlayarak geldim Sessizce gidiyorum Bir bebeðin kokusu yok burnumda Bir eþin güven veren sýcak elleri yok ellerimde Doðarken yalnýzlýða doðmuþum ben Þimdi bu kalabalýk niye Korkmuyorum ki ben karanlýktan Korkuyor muyum yoksa, bilmiyorum Korkuyorum galiba biraz Belki de bunu hissettikleri için geldiler yanýma Belki de vicdanlarýný rahatlatmak istediler Söyleyemedim onlara; Ben yaþarken beni kýrdýnýz parçaladýnýz Þimdi öldüm rahatlayýnýz Demedim diyemedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
metalistmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.