Etmiyorum Eyvallah !

Çok bekledim seni,
umutlarýmý ilmek ilmek dokuyarak...
Gönlümün halýlarýný serecektim ayaklarýna döndüðünde...
Kuþ tüyünden yumuþak hayallerde yaþattým seni...
Hep akladým seni yüreðimde,
Ve kara tahtalara yazdým kendi adýmý...
Çok aðladým gecelerce,
Kurban ettim her bir gözyaþýmý,
Belki yanlýþlarýný silerler diye...
Ýnan bana,
Senin terazinin doðru tarttýðý gün,
terazinin bir yanýnda ihanetin,
bir yanýnda ömrüm olduðu gündür...
Öyle ya,
senin sevgime olan ihanetin deðil miydi ömrümü harcayan ?
Ama þimdi,
Þimdi öyle bir baðýþýklýk kazandým ki hayata karþý..
Kaskatý kesildi yüreðim,
sana dair ne var ne yoksa...
Ve hatta biliyor musun ?
Yürek pusulam artýk baþka bir limaný gösteriyor..
Ve gönül güzergâhýmdaki her yol,
huzur taþlarýyla bezenmiþ...
Anlayacaðýn,
çok önce yapmam gerekeni yapýyorum..
Gidiyorum...
Gidiyorum ama etmiyorum eyvallah !


Sosyal Medyada Paylaşın: