Konuş... Konuş ki açsın çiçekler Konuş ki dinlesin kâinat sesini Sussun sevdadan nasibini almamışlar Dinlesin aşkın adını kirletenler Bir tek sen konuş Cihana yayılsın sesin Utansın şakıyan bülbüller Mahrum kalmasın kulaklar Konuş ki, adını zikretsin aşk Ferahlasın bu yürek Ateşler gül bahçesine dönsün Söndürsün yürekteki ateşi Sadece sen konuş Dinlesin Gülceden yoksun bu esirler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzcismail37 Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.