krizantem cehennemi

palmiye aðaçlý mezarlýk ýþýklý yolda ruha dönüþ

sahte uykularýn içime býraktýðý kaldera ve ben
çokça ölmüþlük
dirilik libaslý nokta


nokta

Sonra ruhumu yeniden kazýya baþladým
en sert keski ile...
acýmadan, aðrýmadan, baðýrmadan...
þimdi kendi ellerimde pürüzlü koca bir mermer parçasýyým...
kendimi törpüleyip kendimde olaný bulup kendime bakacaðým...

hangi zaman dilimi daha doðru baþlamak için?
belkide zamansýzlýktý beni niteleyen...
kömürleþmeye baþladýðýmýn farkýndayým...
uçucu bir rayihayým belkide...
anahtarý genzine kaçmýþ sandýk...
sözü bam telinde yitik ezgi...

-mýþ gibi gözümün körfeze yakýn kýyýsýndan seyreden mavimsi
uzadýkça siyahý gecenin
bir lal düþer aðzýma
paslý çok paslý demir örtünürüm
sövsem kurtulurum içimdeki krizantem cehenneminden
ölürüm

yok olmak bir marifetti
eyledim su misal
bekleniyordu kopmadý fýrtýna
gibiyim göreyim sankiyim nokta

nokta

korkma nar daðýlmaktan...
binlercesin

binlerce nokta

nokta
































Sosyal Medyada Paylaşın: