Her akþam üstümüze ne gün doðar ne Güneþ, Sanki semazen gibi tepem de ki bulutlar. An gelir zaman gelir bir anda düþer ateþ, Bir Leyla’nýn peþinde kayboldu tüm umutlar.
Madem tükendi bitti, aman diyelim gitsin, Ýçelim hasret denen bitmeyen o þaraptan. Yürekten çýkan köze, duman diyelim gitsin, Ýki metre bir çukur ayýrsýnlar haraptan.
Damla damla içerdim,baldýran olsa bile, Biz aþk denen zehiri göz pýnarýndan içtik. Belki yine düþerdim, kaldýran olsa bile, Biz neler gördük neler bu yollardan çok geçtik.
Topladým tüm meclisi, hiç kimseler bakmadý, Falcýlar yok deyince dokunmadý sevdiðim. Ne ayrýlýk ne hasret, hiç biri de çýkmadý, Çekilen kuralarda okunmadý sevdiðim.
Bundan sonra sefaný sürersin sürdüðünle, Gözüme baka baka gitme dur deme bana. Ýnþallah öylece kal ben de ki gördüðünle, O yalancý yaþlara sakýn nur deme bana.
Yüzüme bakamassýn yarýn kudret önün de, Bir helallik iste ki, bakmaya yüzün olsun. Yakana yapýþýrým senin, mahþer günün de, Münker Nekir gelmeden þevkat tövbeler dolsun.
HARUN YILDIRIM
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
harun yildirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.