Delilikti
Kerpiçten evler yapmak
Saman ve toprak
Suyu kýskanýyordu
Beklemekten
Ben yorgundum
Mutluluktan
Mesuttum yýllar sonra
Ve ilk defa
Gülüyordum hayata
Acýlarým dinmiþti
Ve içimdeki yangýný
Küllendirmiþti zaman
Oysa
Yarýn hala belirsizdi
Ve hala
Gül kokuyordu anýlar
Ama ben kerpiçten evler yapýyordum
Deliler gibi
Hiç yorulmadan
Saman ve toprak
Yorgun düþüyordu
Hýrpalanýp ellerimde
Hýrsým suyuna karýþmýþtý çamurun
Ve yoðrulup
Katýlaþýyordu yüreðimde
Yorgundum mutluluktan
Kerpiçten evler yapýyordum
Ve gülümsüyordum hayata
Senin bakýþlarýnda ki
Tebessümü kýskanýp
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.