HAYDİ GEL
Nasýl dayansýn, gözü yaþlý bir baba
Evladým, yavrum,neredesin? haydi gel
Bak oldu saçým,kar gibi lapa lapa
Hasrete ne dað, dayanýr ne çoþkun sel.
olur mu böyle,habersiz gekip gitmek?
boþa mý gitsin, bunca çile ve emek?
Ayýp mýdýr ki,sebebini bilmemek?
De, söylesene,sen de oldun sanki el.
Eridi karlar, bak artýk bahar geldi
Anla ki artýk, ayrýlýk yürek deldi
Seninle rüzgâr,baþka türlü eserdi
Þimdi oldu da,sanki poyraz, sanki yel.
Girdi araya, sýra sýra karanlýk daðlar
Oturmuþ baban,yýkýlmýþ sana aðlar
Benimle birlik,sarardý soldu baðlar
Bak yaprak döktü,boynunu büktü de gül.
Artýk kalmadý,yeþil gülþenin tadý
Sýla mý bildin, söyle gurbeti, yad’ý
Haydi durma gel, býrak artýk inadý
Sensiz ötmüyor,ne kanarya, ne bülbül.
Gelirsen eðer,gene gönlüm þenlenir
Susduysa yürek,sen gelince ünlenir
Artýk gülþende,senin türkün dinlenir
Baþlar bitmeye, hem karanfil hem sümbül.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.