ve ben bilirdim ki gecenin dolunayla valsinde / deniz aðlardý hep döverken kýyýlarýný sessizce
affet beni aþkým sana göre deðilmiþ sevmek
martý kanatlarýna yükledim tek tek umutlarýmý gecenin penceremin önüne pusu kurduðu saatlerde ki ...duvarlarýmda oynaþan gölgeni okþardým ay dolanýp da aynalardan yüzüme aksettikce
oysa ki... güneþin rengi patlardý her gülüþünde göðün kýzýl çizgilerini söküp alýrken teninden ve gönlümü gönlüne baðlayýp göðe salardým tutmayý bilmeyen ellerinden ellerim incinirken
ve þimdi kalbim bir meçhule gitmeye hevesli bir militan þimdi belki ölüm ama gidecek bu sensizliðe istemesede ki...takatý yok ayaklarýmýn ve yorgunum artýk bilsen ne umutlarý mezar yaptým bu yüreðime
affet beni aþkým sen beni hiç anlayamadýn ki zaten
oysa ki ben kokunu taþýyan tenimde ne intiharlara yeltendim ama kýyamadým tenimde kalan ellerinin izlerine ve göremediðim yüzünü unutuyor artýk gözlerim ki her nefesim ayrý bir kederde seninle sensizlikle
affet beni aþkým yol bitti buraya kadar sevgiler
ay/su
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.