ŞİİRİN SON DEMİ...

Kýsýk gözlerinde ne dert ne keder
Öpülesi bir þerbete damlar kan gibisin
Ýçtikçe yanar içimden tutuþmuþ korku
Bana bakarken ihaneti yaþar gibisin

Öz cümlene sadýk apansýz bir merhem
Kifayetine aç kalmýþ tutsak krizantem
Ölgün bir güvercine su verir
Ateþ elindeki Promete

Gidiyorsun...
Güle güle madem
Kapý eþiðinde dudaksýz
Geceleri gözlerin
Yitik þehir figuraný
Isýrým ýsýrým aldýðým
Ekmek gibi
Kokunu içime erittiðim
Çay sabahý
Hepsi anlamsýz artýk
Bir gün olsun
Kýrbaçsýz kal !
Gözlerin ihanet etmesin
Ne olur sende birini sev
Gider gider bulur yalýn sevdalar
Eylemse özlemek
Ben sükuta eriyorum
Kimseyi bilmeden
Seni özlüyorum
Kimseyi bilmeden
Seni görüyorum
Zar yýrtýlýr
Kýrýlýr ellerim
Kalbimde bin odalý sevgi kabarcýðý
Ýçinde sedd- i sevda
Yýkýlsýn intizar !
Boðuk öksürüklü
Sabahlara merhaba
Elvedanýn bir anlamý olmalý
Sen gittiðinden beri
Nihayeti yaþýyor ruhum
Sarý çiçekli fotoðrafýna aþýk
Tel tel konmuþ kar merdiveni
Elinde bir tutumluk çiðdem
Öðle vakti güneþi içiyorsun
Güzel gülerdin sevdiðim
Artýk sümbüllerde
Morcivert yoksunluk var
Kýrýk deniz kabuðunda
Ýki mercan göz arasýnda
Eriyip giden
Bir damla maviyim ben
Ellerinde sarhoþ bakýþlarým
Aynaya nükseden kara sevda

Yoruldum ve þiire devam etmedim artýk
Rüzgarý koynuna sakla
Fýrtýnam hayatýmdýr artýk
Gül koptu dalýndan
Býktým sevda inadýndan
Körpe dudaklarýndan
Öpülesi bir nefessin...
Ölgün benizli bedenime
Çarede çaresizlikte sensin
Irmaklar altýnda beyaz karanfil
Yokluk ölüme bin geçer
Þiir mi ?
Allah aþkýna þiir mi kaldý artýk
Sana yazdýðým son cümlem
Burada biter...
Güle güle sevdiðim bahtýn açýk olsun....
Sosyal Medyada Paylaşın: