Cemali benzeyen güneþe aya,
Yâri gördünüz mü gökteki kuþlar?
Benden gizli gizli gelmiþ buraya,
Yâri gördünüz mü gökteki kuþlar?
Sandým ki onunla vuslata erdim,
Cananým diyerek gönlümü verdim.
Yaralý sinemde onulmaz derdim:
Yâri gördünüz mü gökteki kuþlar?
Gönül anlamýyor sus ile durdan,
Gelip geçtiðini duydum da bur’dan.
Kavli karar deðil yoksun onurdan:
Yâri gördünüz mü gökteki kuþlar?
Ýkrarsýz o yârde hiç yokmuþ vefa,
Anladým ki bensiz sürecek sefa.
Ben gibi mecnuna çektiren cefa:
Yâri gördünüz mü gökteki kuþlar?
Eðleþir kendisi gurbet elinde,
Aldanmak yatýyor gözün selinde.
Siyahtýr saçlarý ince belinde:
Yâri gördünüz mü gökteki kuþlar?
Feyzi’yim ellerim kurtulmaz baðdan,
O yârin derdiyle sayýlmam saðdan.
Canparem aþtý mý o yüce daðdan;
Yâri gördünüz mü gökteki kuþlar?
Feyzullah SEÇKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.