UZUN YAŞIYORUZ
Sanýldýðý gibi kýsa deðilmiþ hayat.
O kadar boþ vakit var ki…
Nasýl doldururuz diye þaþarýz,
Ýçinde olduðumuz zamaný.
Sýraya gireriz kahvede,
Oyunlar oynarýz çocukça.
Uzatýr dargýnlýklarý,
Düþman kesiliriz eþe dosta,
Nasýl olsa barýþýrýz günü gelince.
Erteleriz yaþanasý olaný, ileri bir tarihe
Aþklarý, hayalleri, umutlarý
Ne gerek var bunca aceleye
Günü gelince olur, deriz.
Uzun yaþýyoruz uzun
Meðer üç günlük deðilmiþ dünya,
Nasýl olsa ertesi günler var diyerek,
Yatarýz on saat,
Þekerleme yaparýz arada,
Vakit bol nasýl olsa.
Güzel anýlar biriktirmek yerine,
Bankalara yatýrýr olduk umutlarý,
Ýpotek ederek geleceði.
Yeter deriz hayat, yaþamaya kalan zamanda.
Gerek duymayýz kitaplar okumaya
Geçmiþiz, geçeceðiz feleðin çemberinden
Her birimiz mezun olur nasýl olsa,
Hayatýn üniversitesinden.
Mutlu gelecek için baþlar,
Sevmeyince ilk gün gibi
Uzun gelir bize kýrk yýllýk evlilikler,
Yelken açmak için ikinci bahara.
Vakit var nasýl olsa.
Sanala döküp gerçeði,
Dört duvara kapatýp,
Ýki tuþa esir etmiþiz yaþamayý.
Hevesliyiz ertelemeye:
Havayý, suyu, güneþi, gezmeyi, tozmayý
Paylaþmayý, dostluðu, insanlýðý
Nasýl olsa, birgün, yaþanýr deriz
Kaderle avuturuz ani ölümlerde kendimizi,
Ne kadermiþ be deriz gitti gencecik.
Yine de erteleriz yaþamayý, yarýnlara.
Emekli olmayý beklemek gibi,
Devam ederiz kendimizi kandýrmaya
Zaman geçer, biz zamaný erteler.
Üç kuruþ deðer biçmiþiz zamana,
Altýný pul etmiþiz habersiz.
Ecel kapýyý çalýnca
Piþmanlýklar yaþarýz.
Daha yaþayacak çok gün var,
Erken geldin be,
Acelen neydi, deriz.
Yavaþ yaþýyoruz yavaþ.
Emekliyoruz, koþuyor zannederek hayatta
Yarýn ölmeyecek gibi kaygýsýz.
Umarým anlarýz, belki birgün
“Yaþýmýz yaþayabildiðimiz kadardýr.” MESUT AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.