BU SABAH...

Bu sabah…
Bir baþka uyandým sabaha
Baktým en güzel sesiyle ötüyor kuþlar,
Naðmeleri umut þarkýlarýyla dolu,
Güzel kokularýný yayýyor çiçekler,

Bu sabah…
Bir baþka uyandým sabaha
Rüzgâr incitmeden esiyor usul usul odamda,
Kýrmadan dalýnda salýlanýyor çocuklar,
Örümcek tuzaklar kuruyor aðlarýyla
Yeni boyadýðým duvarda..

Bu sabah,
Bir baþka uyandým sabaha.
Sayarsanýz beni de adamdan,
Biz üç kiþiyiz,
Örümceðim, karýncam bir de ben
Ben iþsiz, güçsüz, beceriksiz
Bazen saf, geveze, gereksiz,
Bilmem tabii motif yapmayý aðlardan,
Ders alamam karýncadan.
Olamam ki onun kadar çalýþkan.
Yine de severiz birbirimizi,
Öyle iliþmeyiz kimseye
kendi halimizde yaþar gideriz.
Karýnca çalýþýr, örümcek çalýþýr, ben yatar.

Bu sabah,
Bir baþka uyandým sabaha,
Patronu olmuþum odamýn.
Meðer ne çok sevenim varmýþ,
Bir yanýmda karýnca,
Diðerinde örümcek.
Harýl harýl çalýþýyorlar
sigortasýz ve de parasýz.
Hem de her sabah.

Sosyal Medyada Paylaşın: