insan gidip varýyor çocuk kokulu anýlara yýllar öncesi yýllara çocukluktan büyümedik mi ne hikmetse çocukluk deðil mi
ne hikmetse çocukluk deðil mi ömrün en güzel yarýsý baþýmý sývaþlayan ellerin sýcaklýðý yüzümde; göz izi, avuç içi.. anýlarýmda saçlarýmýn parmakla okþanmýþlýðý elimde toprak kokusu tenimde gün yanýðý
elimde toprak kokusu tenimde gün yanýðý sevgi gibi her þey el emeði komþu gayreti elbirlik ortaya koyulan þeylerdi daha dün gibi yeni yetme sevda ve sevdanýn ellere gelin gittiði insan gidip varýyor çocuk kokulu anýlara
Fotoðraf : Zeki Akakça
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.