UYANMADI GİTTİ

Ölümden uyandý kýþta yatanlar
Uyanmadý gitti þu insanoðlu.
Hayvanlarda yoktur dostu satanlar
Beðenmedi gitti þu insanoðlu.

Sonbaharda hüzün doðaya çöker
Son güz yaðmurlarý suyunu döker
Yörükler göçünü sahile çeker
Dayanmadý gitti þu insanoðlu.

Baharla ayýlar çýktý ininden
Barbar kullar yaktý yýktý kininden
Parayý görenler býktý dininden
Boyanmadý gitti þu insanoðlu.

Cemreler düþünce can geldi güne
Dallar meyve derdi sayýsýz bine
Zenginlik arttýkça gönüller ine
Sevinmedi gitti þu insanoðlu.

Açmadý gönlümün nadide gülü
Arý olan anlar katkýsýz balý
Düz yürünen yollar çýkýlmaz yalý
Avunmadý gitti þu insanoðlu.

Akýl baþa gelir uyanýr gibi
Mekânýn olmuþtur topraðýn dibi
Dursunî aptal kul deðildir nebi
Dövünmedi gitti þu insanoðlu.

Dursun Yeþil –2009



Sosyal Medyada Paylaşın: