Leyla

Mecnunun lisanýnda ateþ alýr da adýn.
Süzülür usaren hep nazla çayýn suyuna.
Efsaneler doðurur çay saatinde yadýn.
Gül misal tütsülüdür kýymet yetmez huyuna.
Güneþi kýskandýrýr çayla hem dem oluþun.


Bir elif güzelliði zarafetinle bütün.
Berrak gamzelerinde ince belli hayali.
Takvimimde her sabah seninle baþlýyor gün.
Anlatmak mümkün deðil senin gibi nihali.
Ateþ misal yandýrýr çayla hem dem oluþun.


Kafdaðý’nýn rüyasý gamzende ýþýk ýþýk.
Kelimeler su gibi akar hep dudaðýndan.
Nazýn çayýn suyunda albeninle karýþýk.
Kurtulmak mümkün deðil senin ipek aðýndan.
Efsaneyi andýrýr çayla hem dem oluþun.


Efkarlanýr dizeler söz konusu sen isen.
Dem dem seni anlatýr çaydanlýðýn buðusu.
Yasaðýmý kaldýrsan olmasan bana küsen.
Sen olsan çay vaktimin deðiþmeyen kuðusu.
Bil baþýmý döndürür çayla hem dem oluþun.

Tavrýn betimlenemez kadit kalýr kelime.
Ateþin rüyasýna girer daima hüsnün.
Mecnunun sinesini eyledin lime lime.
Gülüþünle bürünür bin bir gizeme hep gün.
Sözsüz güneþ söndürür çayla hem dem oluþun.
Ankara, 25.02.2015 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: