Mektup

Kelebek uçuþlu yeni doðan ay
turuncu güvercinliydi.
Dikkat ettim
ve
fark ettim,
sizin oralardan deðildi.
Artýk ve yavaþ yavaþ
Çekilmez oluyor buralar.

Seni sevdiðim þehirde,
Yirmi birinci asrýn eþkýyalarý var.
Kah bir kadýn kalçasýnda düþleri,
Kah bir çeliðin kemik kabzasýný çentikleyen.
Ceket gibi,bir omuzdan sarkan yaþamlarý,
Topuk gibi üzerine basýlmýþ umutlar...

Sabahlarý örtüyorum üstüme,
Yinede gecikiyor sabahlar.
Bir ayna bulup sana bakýyorum,
yüreðim acýyor.

Seni sevdiðim þehirde,
Hep erkendi sabahlarýmýz.
Bir geceyi tabaklayan,
Birde vardiyalara koþan,
Uykusuz,
öfkeli,
umutsayan,
ama hep umutsayan,
gözler bilirdi.
Kumru kuþlu parklarda balamburt altý sevdalarýný,
Ve þehri saran kesif ekmek kokusunu;
Rüyalarda tutuþan aþklarýn heyecanýný,
Ay renkli titrek zaferler bilirdi.

Yüreðimiz atlý karýncaya binmiþ
dönüyor,
Düþlerini arayan bir çocuk.
Pupa yelken açmýþ sevdasýný,
Yol alýr yosun tutmayan denizin alaca þafaðýnda.
Ama sevgilim,
Hep ayný iþi yaparcasýna
sýkýcý
ve
hüzünlü
Bizsiz yaþamak.


Akþamlarý örtüyorum üstüme,
Çekilmez oldu buralar,
Sensizlikten olsa gerek.
Sosyal Medyada Paylaşın: