hamd-i unutmuş insanoğlu allahım, eyle imdat

varlýk onunla anlam bulur, bir nurdur adý
ismi cismi haktýr var eder cümle mahlukatý
bak nasýl hüþuda, canlý cansýz nebatý
hamd-i unutmuþ insanoðlu allahým, sen bilinç ver

varmý hep veren esirgeyen o nur gibi
dünya döndükce oluþur mevsimlerin her biri
serpiþtirirsin nimetini, mahlukata gani gani
hamd-i unutmuþ insanoðlu allahým, þükür hani

doðada oluþan, gariblikler anlayan gönüle
bulut haber verir, býrakacaðý rahmeti aleme
rüzgar esince tesbih eder ismini güzelce
hamd-i unutmuþ insanoðlu allahým, akýl ver bize

tabiatta oluþur; yaprak dalda, bitki tarlada
toprak anadýr, verir baðrýndan gýda tüm nebata
düþünmek gerekmezmi; emri kim verir bunlara
hamd-i unutmuþ insanoðlu allahým, þuur ver onlara

baþka canlýlarda var, bizlen yaþayan dünyada
hiç gördünmü emri yerine getirmeyen bir cüda
karýnca deðilmi su taþýyan ibrahim aleysselama
hamd-i unutmuþ insanoðlu allahým, idrak ver bunlara

Ýsmini zikrederim hüþu ile allahým seni
aldým dünyadan, alýnmasý gereken dersleri
yarattýðýn canlý cansýz nebat uyumlu; heyhat
hamd-i unutmuþ insanoðlu allahým, eyle imdat

Mustafa YILMAZ (sertesenyel)
Ankara/2015





Sosyal Medyada Paylaşın: