Baþka olur sanmýþtým Seninle doðan güneþ. Hep mavi kalýr gökyüzü, Küllenmez içimdeki ateþ, Söyleriz türkümüzü.
Sabahý bekler mi gece Rüyalarý süslerken hayalin? Yýldýzlar dudaklarýnda hece. Gönlüme yazýlýrken arzuhalin Yalnýz bana sorulur sanmýþtým Cevabý ‘aþk’ olan bilmece.
Ýçimde filizlenen tomurcuk Nefesinden aldý rüzgarýný. Sevgi damýttý bakýþlarýn, Yaðmur oldu her öpücük. Güller solmaz sanmýþtým Sen bilince baharýný.
Sen de herkes gibisin Herkes kadar bahar, Herkes kadar yârsýn. Çiçekleri koparan rüzgar, Sabah olunca biten rüya, Kalbimi çalan eþkýya Hüzün yüklü sonbahar. Sen de herkes gibisin. Herkes gibiydi gidiþin.
Yine ayrýlýk doðurdu yollar Kavuþmaksa hâlâ firar…
YILMAZ ÝMANLIK
[ /italik ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharhikayesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.