MEVSİMİ YOK AYRILIKLARIN
Belki de geç kalmýþ bir ayrýlýk þarkýsýydý bu.
Bütün vedalar erkendir, dememiþ miydin oysa?
Yalan mý söylediler hayatýmdan çekip gidenler?
Galiba dost bildiklerim hayallerime kurmuþ pusu…
Zamansýzdýr ayrýlýklar, mevsimsiz rüzgârlar gibi
Kapatsan da kapýlarý, önce kalbine vurur sýzý
Gidenlerin ayak sesine karýþýr kalp atýþlarýn
Çaresiz gözlerle seyredersin kayan yýldýzý…
Düþlerimin coðrafyasýnda dalgalý bir denizdir zaman
Hayallerimden bir parça daha koparýr her an.
Deniz bittiðinde anlarýz ki hayaller de bitmiþ
Dünya sahnesindeki oyun iþte bu kadar basitmiþ.
Ýçimi yakan bir alev topu olur her veda sözü
Gözyaþým deðdikçe alevlere, ruhumu sarar yangýn
Ateþi öper bahar yaðmurlarý serseri bir aþýk gibi
Hangi yönden esse rüzgâr söndüremez içimdeki közü
Haydi, ayrýlmadan söyleyelim ayrýlýk þarkýmýzý
Paramparça bulutlar, yürekten eþlik etsin bize
Son kez çevirelim yüreðimize gül damýtan çarkýmýzý
Giderken de gülelim, fark etsinler bizim farkýmýzý
Þimdi putlaþmýþ bir kayadýr yüreðimdeki daðlar
Daðlarý aþýp dönemezsin kalbini unuttuðun yere.
Mevsimi yok ayrýlýklarýn, zamansýz yalnýzlýklar gibi
Kurudu sevda pýnarlarým, gözlerim beyhude aðlar…
05.09.2014,YILMAZ ÝMANLIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharhikayesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.