KEŞKE

KEÞKE


Bazen düþünüyorum, af gelir mi ki aþka?
Ellerim kelepçeli bu sefer ki hal baþka
Þahlanmýþ seher yeli, Elif Elif esiyor
Aþk yayýndan çýkmadan tutabilseydik keþke.


Susmus mavi gökyüzü, yýldýzlarýn dili yok
Sýyrýlmýþ gece günden her karanlýk olur ok
Dört duvara bir güneþ ne çok isterdim ne çok
Sevdalara ses seda, katabilseydik keþke.


Yazýk ki hazan vurdu aþk gülleri baðlarken
Sevda denilen ýrmak mor daðlardan çaðlarken
Kýpkýrmýzý gözlerim çok düþündüm aðlarken
Gökte uçan kuþlara, çatabilseydik keþke.


Ýsterdim sevenlerin gülsün durmadan yüzü
Neden ayrýldý yollar, kim söyledi son sözü?
Aþk yoluna kör olan, biçare bir çift gözü
Nur denilen pazara, satabilseydik keþke.


Ey gönül kaç kez dedim dalma dipsiz ummana
Her gizde bir hakikat, her gizde vardýr mana
Çýkar mý hiç ay yüze, gece düþtüyse zana?
Kalbimizden közleri, atabilseydik keþke.


Kýrdý tek tek kalpleri, aþkýn adý hep zulüm
Neden gözyaþý döktük neden söyle be gülüm?
Razýydým kalem kýrsan, gelseydi birkez ölüm
Ýkimiz bir kabirde, yatabilseydik keþke.


ELÝF KESKÝN KARABULUT....ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
13.03.2014 / 01:47 bitiþ

Þiirime nefesiyle can veren ’’ Turgay COÞKUN ’’ abime teþekkürlerimle...

Sosyal Medyada Paylaşın: