Ne Eylersin Anam Özgecanın Anısına
NE EYLERSÝN ANAM
Bunca yýllar boyunca büyüttün beni anam,
Ben ki senin ellerinden hunharca katledilerek uçup gittim,
Ve bende sevecek sevilecek tim,
Ne eylersin anam,
Benim alýn yazgým da böyle bir veda varmýþ,
Demek ki beni yüce Allah’ým çok sevmiþ,
Ve o kaypak dünyadan beni çekip yanýna almýþ,
Ah annem keþke þimdi sana bunlarý yazýyor olmasaydým,
Ve son defa gözlerimi kapatmadan seninle olabilseydim,
Ne eylersin anam,
Caným anam;
Say ki ben kuþ olup uçtum cennetin bahçelerine,
Say ki bir yaðmur idim, fütursuzca yaðdým,
O günahkar dünyanýn bilinmez nehirlerine,
Say ki anam bir tomurcuk idim,
Ve açmadan soldum ömrümün gencecik baharýnda,
Bin yerimden bedenime deðil yüreðime sapladýlar hançerlerini,
Zehir kustular üzerime,
Bir zamanlar yanaklarýný okþadýðým ellerimi kestiler anam,
Ve üzerime titrediðin bedenimi yakýp kül ettiler,
Adýmý lekelediler,Ne eylersin anam,
Sakýn üzülme ve gam tutma,
Benim yaþam çizgim buraya kadarmýþ,
Ben þimdi göz yumuyorum bu çirkin,bu anlamsýz vahþete,
Ve üzerime topraklar atýldýðýnda,acýlarýn kat kat artacak biliyorum,
Seni gecelerim uyutmayacak,
Gözyaþlarýnýn nemli kokusunu hisseder gibiyim,
Herkes bir þekilde yaþamaya yine devam edecek,
Ama ben unutulmaya’caðým biliyorum,
Öyle abiler,öyle amcalar ve öyle ablalar tanýdým ki,
Ve beni öyle sevdiler ki,
Yüreksiz ve vicdansýz insanlara bile merhem oldu,
Öðüt öðüt, dirhem dirhem,nakýþ nakýþ söz oldular dilime,
Ne eylersin anam,
Sadece bir perdenin arkasýndayým,
Görüyorum,duyuyorum ve yaþýyorum anam,
Bu ebedi ve sonsuz hayatým bir yok oluþ deðil,
Þimdi gidiyorum,ne kadar az yaþadýysam o kadar,
Sakýn yanýlma anam,
Say ki ben bir kelebek tim, ve gövdemden ayrýldý kanatlarým,
Ellerine dökülen pullarým idi,
Ve bir iz býraktým ülkemde,
Ne eylesin anam,
Neylersin....
Volkan ÞAHBAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.