ÖZGE-CAN
Düþünün bir insandan doðuyor insan.
Tüm dertleri unutturur sesini duysan.
Çok küçücük olsa da varlýðý cennet
Kimi cana can olur, kimi ÖZGE-CAN.
Onun için kendinden ödün versen de
Usanmadan peþinden gidip gelsen de
Ara sýra bunalýp yeter desen de
Gülüþü cana candýr, kendi ÖZGE-CAN.
El bebek gül bebek öpüp koklanýr.
Büyüdükçe saçlarý tel tel taranýr.
Elinde kitaplarý kursa yollanýr.
Kendisi cana candýr, adý ÖZGE-CAN.
Allah-a emanettir ilim yolunda
Peþindeki namerttir kahpe pusuda
Yýkýlsýn adamlýðýn boyun posun da
Caný yakan þeytandýr, yanan ÖZGE-CAN.
Her türlü iþkenceye karþý direnir
Yýrtar suratlarýný gücü tükenir.
Bu vahþiliðe acep bilmem ne denir.
Kolu kesen cellattýr,kurban ÖZGE-CAN.
Böyle acýya hangi yürek dayansýn ?
Ruhunu þad etmeyen devlet utansýn.
Sana kýyan cehennem narýnda yansýn.
Vahþi katil zanlýsý, maktül ÖZGE-CAN.
Seni insan bilmeyip hiçe sayana,
Üç kuruþluk zevk için kabre koyana,
Vahþiye adam diye saygý duyana,
Helal etme hakkýný bacým ÖZGE-CAN...
_________________Þair Kalfa Murat BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.