Gökten üç elma düþecek diye Beklemekle beyhude geçti ömrümüz Ýþin kaymaðýný yedi habire, birileri… Biz umutla yutkunduk, Diþimizdeki nahoþ kýrýntýlarý. Kan içtik, Kýzýlcýk þerbetidir diyerek. Kol kýrýldý yende… Bir kuru can kaldý tende.
Ezildik, örselendik ve savrulduk yanaþamadýðýmýz çetýn kýyýlardý ve býçaktan farký yoktu kayalýklarýn kaya deniz... Robinson’dan daha cömert davranmadý hayat bize
Talihimizi döndürecek bir rüzgarý yakalayamadýk Kara bir nehir gibi aktý alýnyazýmýz Ými timi belirsiz olduk bir çölde Bizden ne olacaksa bir torna gibi Oydu, iþledi, tesviye etti malzememizi tezgahýnda...
Yazýk, bir masal böyle bitti Bu ömür böyle yitti Yýllar adeta seyirtti Bu kavgada ölmek deðil, Yenilmek koyar adama…
Ýzmir-Mart-2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekrem bozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.