çið düþtü sensiz gecelerime
kapým çalmýyor artýk
sen gittiðinden beri açýlmadý
ne ona ne de yüreðime giren olmadý
sokaðým da karanlýklarda
sokak lambalarý da fersiz
gözlerim gibi
karanlýk gecelerimde
gözlerindi aydýnlatan
gidiþinle herþey karanlýk
tek bir kelimen yetti
yüreðimden yakmaya beni
þimdi adýn kaldý anýlarýmda sadece
uyandýrdýn beni kýþ uykusundan
yüreðime beraber ektiðimiz sevda filizleri
susuz kaldý kurudular birer birer
aðladýðýmý görme isyanýmý duy sadece
kirpiklerim arasýna
sakladýðým gözyaþlarýmý gör
sürgün ettim sana açan baharlarýmý
yüreðim gibi
yokluðunda o kadar þey yaþadým ki
artýk aramýyorum yarýnlarýmý sende
kalsýn hatýra benden
avuçlarýmda bembeyaz papatyalar vardý
fallar açýyordum sen diyerek
umudum olurdu her yapraðý parmaklarýmda
aþktan habersiz yüreðin bitirdi onu da
yaþýyorsun artýk anýlarýmda ...
Refik
22 . 02 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.