YETER ARTIK DUYUN BİRAZ

Hangi yaðmur yýkayabilir o yüzündeki çamurlarý
Yanaðýndaki gözyaþý yaðmurlarýný
Kar beyazý ellerin neden kömür karasý tenin
Nerede sevdiklerin o gönül yarasý
Hangi güzel söz seni mutlu edebilir
Kimsesizler sokaðýnda soluk tenli çocuklar
Kimsesizler, ayrý býrakýlanlar
Neden oradalar bir soran var mý
Kim bilir belki de yok olmuþluðun, beraberliði onlar
Kim dedi, ne dedi, nasýl dediler, hep oradalar
Hala mutlu olmaya çalýþýrlar
Onlar bizim çocuklarýmýz

Güvencemiz
Yaðmurlar sarkar yýlansý gözlerinden
Asýlý kalýr gönülleri açlýða
Ama nedense, hep mutlu o gözleri
Anýmsar mýyýz kimsesizler sokaðýný
Ýþte oradalar

Yine yanar yýkýlýr yaþam duvarlarý
Soðuktur yokluktur var olur sanýlýr
Oysa hep ayný yalnýzdýrlar
Kýrýlmýþlýk dolu yaþamlarýnda
Tozlu atýlan eþyalar arasýnda
O bir hayat ki
Mutlu sanýlan düþlerin döküldüðü yerlerde
Uzaðýnda suskun
Sýcak perdelerden inen sevinç çýðlýklarý kulaklarýný deler
Rüzgarýn getirdikleri
Param parça yuvalarýnda iki odunu yakarak ýsýnan
Ve o iþte çocuklar
Yeter artýk yeter

Kaybetmeyin insanlýðýnýzý
Kaybetmeyelim benliðimizi sevgilerimizi
Onlara da sunalým insanlýðýmýzý.
Hiç mi çocuðunuz olmadý
Siz de çocuk olmadýnýz mý
Hiç mi yalnýz kalmadýnýz
Hiç mi aç kalmadýk
Hiç mi susuz kalmadýk evet kalmadýk
Ama onlar hala aç susuz ve soðukta
Bir düþünün soðuklarý
Bir iðne batmadý mý ellerinize
Kesilmedi mi bir yeriniz
Morarmýþ kulaklarý hep orada

Yalnýzlýk arkadaþlarý, tek dostlarý
Ey insanlar, ey duymayanlar
Uyanýn artýk tutun bir elden
Ýþte geldik iþte gidiyoruz
Nerede insanlýk nerede güzellik
Her yerde her zaman yudumladýðýmýz
Sýcacýk çaylarýmýz, içilenler eðlenceler
Açým diyen bir ses mi duydunuz
Onlar istemez utanýrlar gururludurlar da
O ses kulaklarda kalýr
Üþür ama yanarlar kendi yaþam kaderlerine
Ýçlerinde alev var ama
Beden donar bazen, kalýr sokak köþelerinde
Hep uzaktan mý duyacaðýz
Acý bir ses, inilti gelsin diye onlardan
Bu yalnýzlýðýn deðirmeninde ezilen, solan
Gönlü kýrýk insanlar, sokakta yaþayan
Hayvanlar donar kalýr ya sokakta
Sadýk canlýlar hep onlar

Onlarda varlýk bu dünya onlarýn da
Kapýnýzýn önünde geçen
Küçücük çocuklar hiç mi görmediniz
Onlar da bizim çocuklarýmýz sizin insanlarýnýz
Neden dýþarýsý görülür hep penceremizden
Neden içerisi deðil
Yanýmýzdakilere de bakalým artýk en uzaðýmýzdakilere de
Gel de gör, gel de gör
Taný, söylemekle olmaz
Güzel insanlarým
Yeter artýk duyun biraz

Behçet Bük
Sosyal Medyada Paylaşın: