öte beri bir ölüm için savaþtým ýslak saçlarýmdan þüpheliyim, bahar kokuyorlar kuruyor bahtýmýn salkým saçak yapraklarý galiba sona yaklaþtým
dilimde acýsýný unutan böðürtlen tadýný alýp gölgemden kaçtým kemiklerimde sarýlý inatçý bir bigudi unutmuþum çekeliyor neyim varsa aklýmdan koþtukça yorgunum, bu coþkun halim erken maslup açýlsýn yaramda görkemli sin ölüm çekiyor caným konuþtukça
üstümde annemin kokusu insan olan ellemesin ! ben yaþarken de hep ona muhtaçtým ne zaman gönül ekmeði piþse süt kokan göðsünde kuyruðunu kemiren kurt gibi açtým
gelmesin bedi cað içinde bir öbek kum dan ötesi deðilim yutmuþum suyumu arkamda sýfýr delil bir nüshasý sende yalnýzlýðýmýn
ne bir balýk ne yelken ne liman bu melal, bu safsata bu ziyan boþa çýkan her yolda cam kýrýðý yenilgim
kestikçe düþüyorum kendimden içeri ayaklarým kiralýk tabutum bu sürünme boþa deðil üstümde beyaz geçmiþ, ardým zifire beþ kala son bir yudum payým vardý dünyadan onun da içi geçmiþ
uðrasýna kan karýþan somun gibi haramdan payýmý almýþým peþin peþin
gediðim sevebildiðim yerden bu fetret boþa deðil yoksunum akla zarar bergüzarda iç çekiþim boþa deðil
Gülþah Gayret / Tekirdað
_ Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.