Kiraz Mevsimi

güzelliðin on par eder,
sözüm güzelliðine deðil...
caným azýmda,
sözlerinde can verir...
sen sen diye tüketilen ömürden kalanlar neye yarar...
sensiz alýnan nefesin üstü kalsýn,
sensiz bakýlan tüm dünya nimetleri eksik olsun.
senin dokunmadýðýn ekmeðin kokusunu kim duyarsa duysun,ben istemem.
yanýnda uyanmadýðým bir yatak ne kadar rahat olursa olsun.
yüzün sürmediðin tüm yastýklar diken bana.
ne yaparsam yapayým,
olmuyor senli olduðu gibi.
kimse senin verdiðin can acýsýný ve aldýðýn gönül hafifliðini vermiyor...

gülen yüzüm,
acýlarýmý örten maskelerim.
sensizliðin dayanýlmaz aðýrlýðý,
öldürmüyorsada kalbimi,
güldürmüyorda eskisi gibi...

en çok kiraz mevsimini,
ençok kiraz mevsiminde sabah yanýndan kalkdýðým yataðý,
en çok seni,
özlüyorum bu yaþamda...

kokunu senden baþka kimsede bulamýyorum,
yüzünü,
ellerini,
kaybettiðim ne varsa,
acýyla ve özlemle kazýnmýþ hafýzamda,bulamýyorum.

dilimin ucunda adýn.
gözbebeklerinin içinde benim caným.
sevmek bu kadar güzeldi sende,
ne kadar yakýþmýþdý ikimize.
istanbul sevsin artýk seni.brn

Sosyal Medyada Paylaşın: