Yaşam roman'ın kendisi
Yeðen, düþünür derdi baþýnda aðardý gençken
Günü, güneþi unutup mutlu olalým derken
Hayat cenderesi kaynamýþ kazanda su biterken
Bazen kaderin oyunu, çok… erken.
Mutlak ki erken bilendi
Kapýlardan gelip geçer nabzý durmuþ dilenci
Kader aðýný örmüþken
Defin lazým… Gözyaþlarýnda nedir bu inci.
Söyler ki, dayý nedir bu halimiz
Takma kafana boynumuz kýlýçtan ince
Olmuyor yeðen olmuyor… Haydi deyince
Silkelemek lazým balsýz arýlarý / silkelenmiyor keyfince.
ALLAHA havale ettik kulun zararýný
Ýster miydik bir garibin intizarýný
Aklýmýz kundaðýnda, nabzýmýzýn firarýný
Ýster miydik... karýncanýn zararýný
Her þey bitti derken, gün olur açýlýr güneþ
Yeniden doðar bebek, güneþ daðlara inmeden
Umut taze bir kandýr, çekilir sinenden
Yaþam roman’ýn kendisi, yaþamak lazým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.