Yakýn bir tarihte bir gazete de sürmanþet bir haber okumuþtum ’ÜLKEMÝZE ÇAÐ ATLATTIK’ve o gün bu þiiri yazmýþtým...
Bir elimde kerpeten , diðer elimde pense Yýllar boyu çalýþtým , asla yapmadým ense Dürüst çalýþmak iþe yaramýyor nedense
Üç kuruþ sermayemi beþe katlayamadým Herkes çað atladý da bir ben atlayamadým.
Dünün boþ gezenleri þimdi patron oldular Gecekondu`dan çýkýp , Villa`lara doldular Enayi bir kaz bulup , son tüye dek yoldular
Ekonomi patladý , ben se patlayamadým Herkes çað atladý da bir ben atlayamadým.
Dilimizde tüy bitti yolsuzluk var demekten Elimizde ne kaldý verdiðimiz emekten Çoðunun karný þiþti bu devleti yemekten
Hep yarý aç yaþadým , yeyip çatlayamadým Herkes çað atladý da bir ben atlayamadým.
Yeni yeni zenginler etrafa nam salýyor Büyük ihaleleri acep kimler alýyor Doðru ya balý tutan parmaðýný yalýyor
Çok uðraþtým rüþveti bak ispatlayamadým Herkes çað atladý da bir ben atlayamadým.
Son sözüm...:
Bu Vatan`a gencecik Koçyiðitler adandý Uyan artýk ey halkým,uyuma aç gözünü. Gözün gibi baktýðýn bað`a hýrsýz dadandý Kalmadý bir tek salkým uyuma aç gözünü. Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.