Bu þiir, doðup büyüdüðüm,unutamadýðým ve unutamayacaðým,Müzekent Safranbolu için,Tüm Karabük ve Safranbolu`lulara selam olsun ve Tüm Gönül Dostlarýna..... **** Hayat`a gözüm açtýðým sevgilim, ilk göz aðrým. Bostanlarýna sebzeler dikerdik SAFRANBOLU. Þuan senden ayrýyým ya inanki yanýk baðrým Vedalaþýrken gözyaþý dökerdik SAFRANBOLU.
Senin baðrýnda büyüdüm bende epey anýn var Nerden baþlasam bilmemki övecek çok yanýn var Dünyaca ünlü lokumun, meþhur cinci hanýn var Güzelliðin önünde diz çökerdik SAFRANBOLU.
Deðirmen baþýndan doðru Harmanlara sapardýk En güzel çam aðacýnýn gölgesini kapardýk Çoluk çocuk,konu komþu orda piknik yapardýk Temiz sevgi tohumlarý ekerdik SAFRANBOLU.
Hýdýrellez tepesine çýkýp sana bakardýk Çocuktuk uçurtmalarý hep tellere takardýk Büyüklerimizden gizli bir sigara yakardýk Tay gibi ordan oraya sekerdik SAFRANBOLU.
Dereden balýklar tutar sonra geri atardýk Yüzmeyi bile bilmezdik suya girsek batardýk Yorulunca çimenlerin üzerine yatardýk Þöyle deliksiz bir uyku çekerdik SAFRANBOLU.
Pencereleri cumbalý güzel evlerin vardý Taþ kaldýrýmlý sokaklar galiba biraz dardý Yine seni hatýrladým beni bir hüzün sardý Seninle biz sanki çayla þekerdik SAFRANBOLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.