VUR BENİ
Bana! seviyorum diye, laga luga yapma!
Sýkýyosa eðer, sev beni
Boþ boþ bakýp, geçiyorsun önümden
Kör deðilsen artýk, gör beni
Kendi kendimle konuþmaktan yoruldum
Yeter artýk, bir kez olsun duy beni
Üþüdüm, üþüdüm.. bak dondum
Aç kollarýný da, bir yar gibi sar beni
Çok þey deðil ki beklediðim senden
Azýcýk ilgi, biraz özen
Tek baþýma bana, kurdurma düzen
Sevmesini bilemiyorsan, say beni
Bencil geldin, bencil gidiyon dünyadan
Böyle kulu, affeder mi Yaradan?
Varsa bir þey söyle, çekilirim aradan
Gerekirse, tut kolumdan at beni
Yýllarca horul horul uyudun
Kalmadý benim, senden yana umudum
Öyle az buz deðil, çok yoruldum
Ýyisi mi sen, çek silahý, vur beni
Cenazeme bile gelme artýk gerekmez
Yaþayana, ölünce kýymet verilmez
Hiç bir ruhtan, özür dilenmez
Eyletme artýk, mezarýma sal beni.
Dilerim ki! mutlu mesut yaþarsýn
Ýstediðin yerine, kýna yakarsýn
Piþmanlýðýn fayda vermez, anlarsýn
Söylemedi deme, unutmasý zor beni.
Zülfiye ERDOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
zülfiye erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.