HAKİM BEY
Vay benim baþýma gelenlere bak;
Doðuþtan kýrýlmýþ bilek hâkim bey…
Her günüm ýzdýrap her günüm çile;
Günyüzü neyime gerek hâkim bey…
Yedi çocuk iki karý ev kira;
Her birinde ayrý ayrý muhtýra;
Hastaneyi yol eyledim bu sýra;
Yenir mi durmadan dayak hâkim bey…
Kasabýn önünden geçemez oldum;
Bakkalý, manavý seçemez oldum;
Yýl geçti demli çay içemez oldum;
Yanar mý üflesem ocak hâkim bey…
Ýlk haným tutturmuþ altýn diþ ister;
Diðeri hem yazlýk hem de kýþ ister;
Bebeler canavar ekmek-aþ ister;
Tekliyor durmadan yürek hâkim bey…
Görülmüþ mü birgün sefa sürdüðüm;
Kadehleri sýra sýra yorduðum;
Kýrk yýlda bir kasa kasa gördüðüm;
Rüyamda kirazla çilek hâkim bey…
Kader mi, bizi de baþýndan atmýþ;
Ýkinci hanýmým dün yalnýz yatmýþ;
Nereye kaçayým kapýyý tutmuþ;
Elinde kazmayla kürek hâkim bey…
Ali ALTINLI – 17/02/2015
Saat: 19:03
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.