Kızıl Gün

kýzýl gün
þuur altý dilinizde
hayallerinizi el yordamý ile görmek olanaksýz
bir karanlýk ki gölgesiyle karýþmýþ
bu diyarlar hep ölü bir aþkýn eseri olmalý
hatýrlamýyorum kimdiniz
dudaðýmýn tadýný biliyormuþ gibi þarkýlar söylediniz

gecenin ýþýðýndan duygu aþýran gizli ruhum
bu çok berbat
çok yönlü bir karmaþa
yýldýzlarý küçültsek cebimize sýðar mý
duydum kulaðýma fýsýldadýðýn patlamayý
yüzümü yüzüne asýp
yetim bir taþa sarýlmýþým

tek tek bütün notalarýný iþaretliyorum gözümle
sýrasý gelen devriliyor bana ait
ayný hislerle rengini deðiþtiren utangaçlýklar
ara ara sýrýtýp iki yaný bizimle örülü
eski bir þarkýya eþlik ediyor
durdurup dinliyorum zamaný
içimde yoksunluðun

sonra kime söylesem tanýr geçer gibi
bilir bilmez tuhaf bir eda
biz þimdi yeni çýktýk uçurumlardan hazýr deðiliz
kat ettiðiniz yollar eksik ve niyetsiz olmalý
bizi anlamanýz için

yapraklarý döndürüp durdunuz
uzun çok uzun oluyor bazen
batýp kuyularýn dibine
tekrar eden sonsuzluðun acýmasýz ucu
bitsin
ben
sevgime döneceðim.


















Sosyal Medyada Paylaşın: