Bir Kelepir Gibi

Bir kelepir gibi geceden fýrlatýlan güne
Uyanýyor insan, selamsýz sabahsýz.
Bir kargaþa bir tedirginlikle Yýldýrým gibi tureyleyen vakte
Gidiyor insan, nereye gittiðinin farkýnda olmadan, sualsiz sorgusuz.
Doðan, batan güneþ sýradanlaþmýþ,
Yaðmur sanki, ha var ha yok gibi avamlaþmýþ,
Rüzgar yetim evlat gibi, býrakýlmýþ bir baþýna,
Yýldýz gecede açýyor istinasýz, ama hangi fasýla,
Yasemin yayar koksunu cennetten gelir gibi, lakin kimin uðruna,
Deniz sadece bir fayda metaryalini anýmsatýyor.
Oysa içinde ki bin bir türlü canlýyla bi haber, unutuluyor.
Tüm bunlarýn tadýna varmadan bilinmezliklere doðru yol alýyor
Ýnsan! Metaryelleþmiþ kalbiyle ve duygusuzlaþmýþ lisanýyla!
Umursamaz olmuþ, duyarsýz, acýmasýz ve ruhsuzluða bürünmüþ tüm ahmaklýðýyla!
Eskiden ne günler vardý, hatýrý bile yüreði ferahlatan,
Ne anlar olmuþtu, bir günbatýmýnda dostlarla kahkahalarla,
Oynaþa oynaþa, gülüþe gülüþe ne günler geçmiþti, sahilin dibindeki ormanda yarenle,
Çýkar bir tepeye, kollarýmý iki yana açar, rüzgarý kucaklardým,
Boy boy atmýþ buðday ve ekin tarlalarýnýn yeþilliðiyle güneþi selamlardým,
Gece çýkar uçurum ucunda yýldýzlarý seyreder ve ayýþýðýnda topraða uzanmak vardý!
Oysa þimdi!
Bir kabus içindeyim!
Yanýmda ruhsuz cesediyle dolaþan,
Robota dönüþen bir kuru kalabalýk içinde,
Avazým çýktýðý kadar baðýrmaktayým!
Nereye gittiniz eski günler!
Nereye gittin insanlýk!
Nerdesiniz!
Neden bir baþýma býraktýnýz beni!
Sosyal Medyada Paylaşın: