Yeşilin Ahengine Kapılmak
Kim bilir
Belki
Belki de hep boþa umutlandýk
Hep boþuna
Boþuna kuruldu hayaller
Olmayacak
Olamayacak yarýnlara
Umutsuzca
Hepsi boþuna
Sade zaman kaybýydý
Aslýnda
Sadece zaman kaybýyla kalsaydý
Niceleri aldý
Niceleri verdik
Bu uðurda
Þimdilerde
Bugünlerde
Yalnýzlýðý hissederken iliklerimizde
Sadece hayatýmda deðil ama
Vücudumun her zerresinde
Boþunaymýþ hissi bastýrýyor
Bastýrýyor
Bastýrýyor
Canýmý yakýyor
Býrak gözlerimi
Yüreðimi aðlatýyor
Daðlýyor
Senle ayný semaya bakarken
Senle ayný havayý solurken
Senle mehtabý
Senle ayný gündoðumunu izlerken
Senden uzak
Senden ayrý kalmak
Ayrý kalmak öldürüyor beni
Ölüyorum demekte
Basit bir söz sadece
Ölmek kurtuluþ olmaz mýydý
Oysa þimdi çýrpýnýyorum
Can çekiþiyorum
Seni uzaktan görmeyi deniyorum
Kendimi göstermeden
Uzaktan
Bazense nefesin kadar yakýndan
Hissetmiyorsun ama
Sana öyle yaklaþýyorum ki bazen
Uzansam ellerime saçýn gelecek
Ama ben hep geri çekilirim
Gözlerini görmek
O gözleri tekrar görmek
Ve büyüsüne kapýlmaktan korkuyorum
O yeþilin ahengine kapýlmak
O yeþilde yeniden doðuþu yaþamak
Bir daha aldanmak
Ýnanmak
Hiç zor deðil
Zor deðil de
Artýk caným yanýyor
Hani o hep
Hep boþuna hayallenmek
Boþuna umutlanmak geliyor aklýma
Bir fýrtýnanýn serpintisi
Bir savruluþun etkisi
Aðýr gelir
Aðýr gelir bu bedene
Kim bilir
Belki
Belkide gerçekten boþunaydý her þey
Ne kadar zor olsa da bu kelime
Bazen söylemek gerekiyor iþte
Kendine itiraf edip
Suskun
Susmuþ olarak
Bir köþeye çekilmek gerekiyor
Umutsuz
Ve sessiz
26.01.2014 23:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.