Özgecan'a
Öyle kibar mütebessim bakýyor ki gözlerin
bir katre nur kondursam küskün dudaklarýna
zulümden kaçýp ta keyfin, kýsýlýnca sözlerin
ben benden utandým býrak utanmasýnlar
Zatýn bir garip çiçek þimdi orada yalnýz
mazide gülen gözlerin, neþeli hatýralar
annen baban yýkýlmýþ duy! baygýnlýkta bayadýr
ben benden utandým býrak utanmasýnlar
Göçüp gittiðin yerden bir ýlýk rüzgar esti
son nefesinle vücuda geldi tüm satýrlarým
duyduðum senden gelen boynu bükük bir sesti
ben benden utandým býrak utanmasýnlar
Ellerinden tutsam kalkamaz mýsýn yoksa?
buna inanmayacak seni tanýmayanlar
seni dinlemeyenler beni duymaz mý yoksa
ben benden utandým býrak utanmasýnlar
Camide duyulmaz seyha þimdi senden bahseden
sana dokunan eller saðlam kalmayacaklar
hayalin olacak ancak afakýmda tüllenen
ben benden utandým býrak utanmasýnlar
Artýk yeter! deyip te dökülsem sokaklara
bize seni hatýrlatýr senden bize kalanlar
ruhumdaki efkarý döksem ortalýklara
ben benden utandým býrak utanmasýnlar
Nasýl etsem cennete bir yol bulup ta gelsem
nasýl olsa derdimi dinlemez sýradaðlar
sana buradan Senle dolu bir de yürek getirsem
ben benden utandým býrak utanmasýnlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Samet Naci Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.