Onarılmaz sancılar

görmen gerekir
çift çekirdekte kalbi
ikiz viþneler
...
mevsim viþne mevsimi
aklýma düþüverdin
duyuyor gibiyim damarlarýmdaki nefesi
ve kýzýla boyuyorum ellerimi

bakmayýn yumruk kadar et parçasý olduðuna
yumruk yemiþ gibi içimize oturduðuna
ne çok kelebek süzülür
ne çok kelebek gömülür odalarýna

ve insan
tahayyül ederken efsane aþklarýn hikayesini
ne çok sevgili büyütür gözünde
ne çok sevgili uyutur dizinde,
ömrünü öðütürken gönlünde
ey kalbini kazan define avcýsý
ne çok piþmanlýk
ne çok keþke çýkar
hepsi birer antika gibi paramparça
göz yaþý çeþmesinde

ve dahi içinde büyüttüðün âlem
ne çok seni anlatýr
ne çok anlamaz kimseyi
sýzým sýzým sýzlanan kelimeleri
dýþa vurduðunda

uçsuz bucaksýz çöl, ne çok yakarýr yaðmura
mis kokular barýndýran Ýrem baðlarý
ne çok pür neþedir nefsine
bitmek tükenmek bilmez
bir el tutamamýþ çocuðun istekleri
ne çok koþar sana
ne çok ayaklarý takýlýr
kýlcal damarlarýna

iç kanamalar bundandýr iþte
yüzünden u/mutsuzluk düþerken bin parça
karþýlaþýr, çýktýðý yolda
selam verip selam almayan
gerçeðin soðuk yüzüyle

ki;
en kötüsü
kendi içine yüzükoyun kapanmak
aðlamak yýllarca kendi haline...

Arap Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın: