Kalabalýk caddelerinde tek yürek Elele koþtuðumuz o koca þehir Ardýmdan alayla gülüyor þimdi Karanlýk kaldýrýmlarda þüpheli ayak sesleri Nerde diyor… Nerde sevdiðin, hani?
Sahi… Sen benden ne zaman gittin sevgili? Avuçlarýmdan usulca akýp giden Vefasýz zaman gibi… Ne zaman yitirdiðimizi fark edemediðim Vatanýmýn yaralý parçasý gibi…
Oysa baharlar biriktirmiþtim sana Papatyalar, gelinciklerle bezeli Saçlarýný tarayýp örmek Burunlarýný silmek istediðim Kaderlerine terk edilmiþ çocuklar gibi… Boþ düþlermiþ meðer hepsi Neyleyim sensiz baharý Katlanamam dinlemeye bülbülleri Gel…me Gittiðin yerde mutlu ol Açmasýn yüreðimde umut gülleri Acý veriyor artýk dikenleri…
Naime ÖZEREN Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.