MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Porselen Yüreğim Harika Ufuk’larında / 1
Gülay Göktürk

Porselen Yüreğim Harika Ufuk’larında / 1



Gecenin sokak lambasý aydýnlýðýna vuruyorum kendimi
kalem-i mürekkebim damarlarýmý kýrmýzýsýyla besliyor
beton yýðýný boþ kalabalýklar üstüme üstüme yürüyor


umuda varmadan
henüz güneþ kýzýlý allanmadan
ruhumun esirliði iz býrakýyor
geleceðin köhne aydýnlýðýna



sanki !

köprü baþýnda tünelin ucunda uçmayý bekleyen
Rüzðarýn körebesine söbeliyor hayat


yalnýzlýða giden yalnýzlýðýn beyaz dili
vuslat kuþu bekleyiþlerin hümülüþü



yorulmuþluðu

irem bahçesi cehennemin donuþlarý
savuruyor vuslat penceresi düþünürlüðümü



kanadýndan kanatýlmýþ
kanadýndan kýrýlmýþ
kanat çýrpamaz serçeye
kanatlý hayat var mýdýr !



bir mücize bekliyor þiir ecesini
kendini alkýþlayan alkýþlanamayan bir mucize
söylenmiþ söylenemeyen sözsüz duyurmalar
tüm acýlarýn mutluluklara gömüldüðü sevinçler
kurban edilmiyecek kadar kurban ediliþler
kalem kelam sözünden dökülen naðmeler
asilliðin aslýsý yazýlan yazýlamayanlar



düþündüðüm
gördüðüm
ördüðüm
donmuþ
yitik yazdýðým


hayat içinde kendini oynuyor hayat
ruh içinde ruhunu dinliyor gel gitler
ademin hayatý ademin hayali
sen kimsin diyor !




duruþlarýna sarý benizli ölümün
kýrmýzý resmini çiziyor
resmi geçit selamý veriyor




git hadi git diyor
benim olan benim olmayan her yere
ruhumun kaçkýnlýðý zehirlenmiþliði kadar
zihinsel düþüncemin küresel ýsýnmýþlýðý kadar
iç kanamasý çaresizliðin gezinmiþliði kadar




ayrýlýk sarasý tutmuþ hastalýklarýn
ihanetlerin bedel ödenmiþliðini
mizaný aleme býrakda git



sonra !
cam kýrýklarýnýn yere düþtüðü
can çekiþlerinin parçalandýðý
çýtýrdayan kalp aðrýsýnýn
içine akýtýlmýþ göz yaþlarýna
sevi derinliðinden
harika bir peri konuyor




ateþi bir kez daha suda yakýyor
kumdan örülmüþ kaleleri yýkýyor




toprak kokusu zülüflerine
yaþamý süt kokulu saðýyorum


düþlerim baðdaþ kuruyor
uzatsam eli elime deðecek
esleriyle kalbimi okþayacak
saçlarýný omuza konduracak
geçmiþin acýlarýný
geleceðe gülümsetecek




allanýyor
ballanýyor
tuzlanýyor
buzlanýyor
parmaklarýmý yalýyor
kimselere vermem diyorum
.....güvercin kanatlarým pýr pýr ediyor




sevgili kalem dostum arkadaþým Harika UFUK esintisine ithafen !
naz-ü hüzündür yazýlan belkide biz bize uçtuðumuz kanatlar


Gülay GÖKTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.